Choroba Perthesa dla wielu osób brzmi wciąż zagadkowo – nic w tym dziwnego, choćby dlatego, że nie jest to zbyt często występujące schorzenie. Choroba zaliczana jest do grupy jałowych martwic kości i dotyka przede wszystkim dzieci. Jakie są objawy schorzenia? Czy da się mu zapobiec? Jak wygląda leczenie choroby Perthesa?

Choroba Perthesa – objawy

Choroba Perthesa w dużym skrócie polega na obumieraniu tkanki kostnej w kości udowej. Na miejsce martwej tkanki powstaje nowa, jednak jest ona szczególnie podatna na urazy i deformacje.

Schorzenie to jest o tyle podstępne, że przez pierwsze kilka miesięcy może nie dawać się we znaki w znaczącym stopniu. Istnieje jednak grupa objawów, które można wyodrębnić na początku choroby. Poniżej krótka lista najczęstszych dolegliwości towarzyszących chorobie.

  • Mniejsza ruchomość stawu biodrowego.
  • Większe napięcie mięśni.
  • Zaczerwienienie, obrzęki, wyższa temperatura ciała w okolicy stawu biodrowego.
  • Odruch Drehmanna – przy zgięciu chorej kończyny w stawie biodrowym dochodzi do jej odwiedzenia i zgięcia do wewnątrz.
  • Ból kolana lub pachwiny – zdarza się, że nie obejmuje samego stawu biodrowego.
  • Utykanie – na początku jest delikatne i pojawia się jedynie w trakcie podejmowania się wysiłku fizycznego.
  • Zanik mięśni pośladkowych i mięśni ud – w zaawansowanym stadium choroby.

Jakie są czynniki ryzyka?

Istnieje pewna grupa czynników sprawiająca, że ryzyko zachorowania na chorobę Perthesa jest dużo większe. Zalicza się do nich m.in.:

  • niski wzrost,
  • nadwaga,
  • przyspieszenie procesów wzrostu,
  • bierna ekspozycja na dym,
  • niski status społeczny,
  • waga przy urodzeniu nie większa niż 2,5 kg (chłopcy),
  • zakażenie wirusem HIV.

Jak wygląda leczenie choroby Perthesa?

Najważniejszym celem leczenia choroby Perthesa jest doprowadzenie do odpowiedniego ukształtowania głowy kości udowej poprzez zastosowanie leczenia zachowawczego, a jeśli nie odniesie ono skutku, operacyjnego. Zaufanych specjalistów możesz znaleźć, wpisując w wyszukiwarce frazę “ortopeda dziecięcy w Gdańsku

Formy leczenia zachowawczego

Jednym z najważniejszych założeń podczas leczenia jest odciążenie stawu biodrowego. W tym celu pacjent porusza się o kulach i stara się ograniczyć chodzenie. Czasem choroba jest na tyle zaawansowana, że wymaga leżenia, wówczas stosowane są m.in. wyciągi kamaszkowe i pośrednie, a także aparaty odwodzące.

Nieodłącznym etapem leczenia jest także rehabilitacja. W tym przypadku zalecane są m.in. wizyty na basenie lub ćwiczenia synergistyczne, których zadaniem jest wytworzenie napięcia w tych mięśniach, które nie mogą być bezpośrednio wykorzystywane, co ma znaczenie, gdy dojdzie do unieruchomienia biodra.

Metody pomocnicze, stosowane podczas leczenia choroby Perthesa obejmują laseroterapię, elektrostymulację, czy też kinezyterapię.

Leczenie operacyjne choroby Perthesa – kiedy jest konieczne?

Operacja wykonywana jest w sytuacji, gdy stosowanie metod leczenia zachowawczego nie przynosi rezultatów. Najlepsze wyniki dają zabiegi przeprowadzone u dzieci poniżej 8 lat, w późniejszym wieku rośnie już ryzyko powikłań, szczególnie u dziewczynek. Osoby dorosłe leczone są czasem farmakologicznie, niestety jednak z uwagi na wciąż nie w pełni zbadane pochodzenie choroby metody leczenia nie są całkowicie udoskonalone.

Czy chorobie Perthesa można zapobiec?

Choroby z grupy jałowych martwic kości dotykają przede wszystkim dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 14 lat, przy czym apogeum zachorowalności przypada na dzieci w wieku 5-6 lat. Najczęściej pacjentami są chłopcy. Szacuje się, że na 10 chorych dzieci, zaledwie dwoje z nich to dziewczynki.

Przyczyny występowania choroby wciąż nie są w pełni znane, mimo tego, że pierwsze przypadki odnotowano już w 1910 roku. Jedną z teorii jest intensywny wzrost kości, prowadzący do miejscowego niedokrwienia, co może skutkować wystąpieniem choroby. Innym założeniem jest podłoże genetyczne. Biorąc zatem pod uwagę powyższe teorie, zapobieganie chorobie Perthesa nie jest możliwe.