Kamica ślinianek to nieprzyjemne schorzenie, którego najczęstszą formą jest kamica ślinianki podżuchwowej.

Przyczyn rozwoju tej dolegliwości może być wiele, a związane są one zazwyczaj z nieprawidłowym funkcjonowaniem gruczołów ślinowych oraz powstawaniem kamienia w jamie ustnej. Leczenie tych zaburzeń jest na szczęście ogólnodostępne. Ważne, aby rozpoznanie przez lekarza nastąpiło jak najszybciej w celu wdrożenia odpowiednich działań zapobiegających rozwojowi kamicy. Jakie są najczęstsze objawy kamicy ślinianki podżuchwowej oraz jak właściwie powinien przebiegać proces diagnostyczny?

Czym jest kamica ślinianki podżuchwowej?

Jama ustna każdego z nas składa się z 3 rodzajów ślinianek, czyli parzystych gruczołów ślinowych. Należą do nich ślinianki przyuszne, podjęzykowe i podżuchwowe. W tych ostatnich najczęściej rozwija się kamica.

Kamica ślinianki podżuchwowej występuje w momencie, kiedy wytwarzanie elektrolitów wewnątrz ślinianki staje się nieprawidłowe. Wzrasta wtedy gęstość śliny, w wyniku czego tworzy się kamień, zazwyczaj niewielkich rozmiarów. Mimo tego, przewód ślinianki zostaje zablokowany. Kamień w śliniance składa się z węglanu wapnia lub fosforanów i może występować w formie pojedynczej lub mnogiej.

Przyczyny powstawania kamicy ślinianki

Powodów tworzenia się kamicy ślinianki podżuchwowej może być wiele. Jednak do tych występujących u większości pacjentów należą przede wszystkim:

  • odwodnienie,
  • wszelkie stany zapalne występujące w jamie ustnej,
  • zbyt wysokie stężenie wapnia we krwi,
  • ingerencja przedmiotów obcych np. włosków ze szczoteczki do zębów.

Wymienione przyczyny sprzyjają powstaniu kamicy ślinianki, jednak do tej pory lekarze i naukowcy nie określili dokładnego, bezpośredniego czynnika.

Objawy kamicy ślinianki podżuchwowej

Wiemy już, że kamica powstaje w wyniku pojawienia się kamienia lub kamieni w przestrzeni gruczołów ślinowych. Jak jednak można rozpoznać to schorzenie? Objawy występujące przy tej dolegliwości obejmują obrzęk oraz stan zapalny u pacjenta. Wiąże się to niestety z bólem w okolicach jamy ustnej oraz podwyższoną temperaturą ciała. Ból pojawia się wtedy, gdy gruczoły produkują ślinę, jednak jako że gruczoły te jednocześnie są “zatkane” przez kamień, proces ten przebiega w sposób niezwykle nieprzyjemny i niekomfortowy.

Ślinianka podżuchwowa umiejscowiona jest pomiędzy tak zwanym trójkątem podżuchwowym oraz żuchwą. Posiada przewód wyprowadzający znajdujący się tuż pod dnem błony śluzowej jamy ustnej. Zastój nagromadzonej śliny powoduje w tej sytuacji dolegliwości bólowe. Choroba ta wymaga odpowiedniego rozpoznania przez lekarza oraz wprowadzenia metody leczenia.

Jak wygląda proces diagnostyczny?

Rozpoznania dokonuje się za pomocą wywiadu z pacjentem oraz badania jamy ustnej, które wykazuje znaczny obrzęk ślinianek oraz ich twardość. Ujście przewodu może być zaczerwienione lub nawet poszerzone, ukazujące kamień.

W niektórych przypadkach z gruczołu może wydobywać się wydzielina ropna, wskazująca na postępujący stan zapalny. Dokonuje się USG ślinianek, tomografii komputerowej lub zdjęcia RTG, które wykryją i potwierdzą obecność nieprawidłowości. Najczęstszą metodą diagnostyczną jest właśnie ultrasonografia, która pomaga zlokalizować umiejscowienie kamieni oraz ocenić miąższ ślinianki. Najlepszy radiolog w Biskupicach z Centrum Medycznego Jerzykowo gwarantuje specjalistyczne oraz indywidualne podejście do każdego pacjenta oraz rzetelne wyniki badań, które pomogą w ustaleniu źródła problemu oraz wskażą najbardziej efektywny sposób leczenia.

rtg

Leczenie przebiega zazwyczaj

Proces leczenia kamicy ślinianki podżuchwowej można podzielić na dwa rodzaje: profilaktyczne oraz chirurgiczne. Jeśli kamienie są małe, pacjenta zachęca się do spożycia dużej ilości płynów oraz kwaśnych pokarmów, które silnie pobudzą wydzielanie śliny, a tym samym doprowadzą do wypłukania kamieni z organizmu. Na ból często przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Niestety rzadko kiedy powyższa forma leczenia bywa wystarczająca. Najczęściej kamień lub kamienie przyjmują taką formę, której samo nawodnienie organizmu nie wypłucze. Wtedy wskazanym leczeniem jest zabieg chirurgiczny polegający na wycięciu z przewodu kamieni lub całego gruczołu w przypadku, kiedy choroba nawraca pomimo wdrożonych działań. Zabieg taki przeprowadzany jest zwykle przez otolaryngologa lub chirurga szczękowego.

Do mniej inwazyjnych sposobów usunięcia kamicy należy sialoendoskopia, która polega na rozbijaniu kamieni na mniejsze cząstki za pomocą ultradźwięków. Tak małe kamienie mogą zostać naturalnie wypłukane z organizmu.